τιμολογούν λανθασμένα το κόστος του κεφαλαίου, σε μια προσπάθεια να ωθήσουν τον ιδιωτικό τομέα σε μια διαφορετική κατανομή κεφαλαίων σε σχέση με την κατανάλωση και τις αγορές περιουσιακών στοιχείων, σε λάθος χρόνο και σε λανθασμένη τιμή» σημειώνει ο ίδιος, τονίζοντας ότι «εποχές που χαρακτηρίζονται από τέτοια ανορθολογική κατανομή των κεφαλαίων συνήθως τελειώνουν με φούσκες». Όπως σχολιάζει ο Janjuah, οι κεντρικές τράπεζες έχουν δείξει επανειλημμένα στο παρελθόν ότι είναι πολύ αποτελεσματικές τόσο στο να οδηγούν σε φούσκες, των οποίων τότε αρνούνται την ύπαρξη, αλλά και στο να αποκρύπτουν τα πραγματικά κίνητρά τους. «Η ιστορία, βέβαια, μας έχει δείξει επίσης κατ’ επανάληψη ότι οι φούσκες είναι η άμεση συνέπεια της λανθασμένης τιμολόγησης του κεφαλαίου εκ μέρους των κεντρικών τραπεζιτών, και φυσικά μας δείχνει ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι σε μεγάλο βαθμό ανίκανοι, όταν πρόκειται να αποτρέψουν το ‘σκάσιμο’ μιας φούσκας». Οι πολιτικές που έχουν οδηγήσει τους κύκλους εκτύπωσης/ δανεισμού/ κατανάλωσης των οικονομικών της Δύσης για περισσότερα από 20 χρόνια -και ιδίως τα τελευταία 10 χρόνια- είναι μία «αδιαμφισβήτητη οικονομική αποτυχία» αναφέρει μεταξύ άλλων ο στρατηγικός αναλυτής της Nomura. Ακόμη πιο ανησυχητικό, χαρακτηρίζει το γεγονός ότι μετά από όλα αυτά, η λύση για τη χάραξη πολιτικής απέναντι στην τρέχουσα «ασθένεια» είναι… μια από τα ίδια, ήτοι περισσότερο χρέος, μεγαλύτερη ρευστότητα, και περισσότερη κατανάλωση! Η Δύση βρίσκεται εν των μέσω μιας πολυετούς περιόδου επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου, σε μεγάλο βαθμό ως των πολιτικών των κεντρικών τραπεζιτών οι οποίες παράγουν φούσκες, σημειώνει ο Janjuah, υπογραμμίζοντας ότι αν σήμερα μερικές δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανών πολιτών είναι άστεγοι ή βασίζονται σε κουπόνια τροφίμων οφείλεται εν μέρει στις πολιτικές που ακολούθησε ο Greenspan και στη συνέχεια ο Bernanke. Εστιάζοντας σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, ο αναλυτής της Nomura, διατυπώνει 8 βασικές παρατηρήσεις:
1 - Οι εξαιρετικά ευνοϊκοί εποχικοί παράγοντες που έχουν ενισχύσει τεχνητά τα μακροοικονομικά δεδομένα στις ΗΠΑ στο διάστημα των 3-4 μηνών έως το τέλος του Μαρτίου έχουν πλέον εξαντληθεί. Τους επόμενους 3-4 μήνες μάλιστα θα λειτουργήσουν περισσότερο ως εμπόδια. Για το σύνολο του 2012, η τάση του ρυθμού ανάπτυξης στις ΗΠΑ θα είναι πιο κοντά στο 1,5% παρά στο 2,5%.
2 - Ο Αμερικανός καταναλωτής βρίσκεται σε αδύναμη και ευάλωτη θέση. Οι αποταμιεύσεις έχουν εξαντληθεί, σε ανησυχητικά χαμηλά επίπεδα, οι τιμές κατοικίας συνεχίζουν να πέφτουν, αλλά ταυτόχρονα η εικόνα σε επίπεδο δημιουργίας θέσεων εργασίας επιδεινώνεται και οι των καυσίμων είναι περίπου 20% πάνω από τα χαμηλά Δεκεμβρίου - και συνεχίζουν να αυξάνονται.
3 – Τα εταιρικά αποτελέσματα, για την περίοδο ανακοίνωσης αποτελεσμάτων που μόλις ξεκίνησε στις ΗΠΑ, θα κινηθούν κοντά στον μέσο όρο, στην καλύτερη περίπτωση. Και αυτό θα είναι απλώς η συνέχεια μιας ήδη υπάρχουσας τάσης αποδυνάμωσης, από την οποία καταφέρνει να ξεφύγει μία μικρή μόνο «χούφτα» μεμονωμένων εταιρειών.
4 - Τώρα που έχουμε προχωρήσει πέρα από τη συστημική κρίση στην ευρωζώνη, είναι πλέον όλο και πιο ξεκάθαρο ότι έχουμε απλώς ανταλλάξει μια δραματική κατάρρευση σχήματος V (την οποία θα ακολουθούσε ανάκαμψη) με μια μακροχρόνια περίοδο ισχνής ανάπτυξης. Ο Janjuah εκτιμά ότι για τα επόμενα 3 έως 5 έτη η συνεισφορά της ευρωζώνης στην παγκόσμια ανάπτυξη θα είναι -στην καλύτερη περίπτωση- μηδενική. Αν μάλιστα, όπως λέει, η Ισπανία καταλήξει να είναι η επόμενη Ελλάδα, τότε η εικόνα θα είναι πολύ χειρότερη.
5 - Η Κίνα σίγουρα «προσγειώνεται», και η χαλάρωση της πολιτικής της υστερεί πολύ σε σχέση με τις προσδοκίες της αγοράς. «Συνεχίζω να μην έχω καμιά αμφιβολία ότι η Κίνα μετατρέπεται φέτος από μια οικονομία ανάπτυξης 10% σε μια οικονομία ανάπτυξης 7%» αναφέρει ο Janjuah, εκτιμώντας μάλιστα ότι τα επόμενα 3-5 χρόνια αυτός ο ρυθμός ανάπτυξης θα μπορούσε να είναι πιο κοντά στο 5% ή και χαμηλότερα. Σύμφωνα με τον ίδιο, πηγή ανησυχίας εξακολουθεί να αποτελεί το γεγονός ότι δεν αποδίδεται η προσοχή που θα έπρεπε στα «φτωχά» δημογραφικά στοιχεία στην Κίνα, και το ίδιο συμβαίνει με την κατάσταση των ισολογισμών των κινεζικών τραπεζών, αλλά και με τα πραγματικά επίπεδα του χρέους που υποβόσκει στην κινεζική οικονομία.
6 – Ο αναλυτής της Nomura εκτιμά ότι για τα επόμενα ένα ή δύο τρίμηνα δεν θα πρέπει να αναμένεται περισσότερο «μαγικό χρήμα» από την ΕΚΤ - εκτός βέβαια αν πραγματικά καταρρεύσει εσωτερικά η Ισπανία. Κατά την άποψή του, η αγορά φαίνεται αποσβολωμένη από τις υποσχέσεις του Bernanke. Ο Janjuah δηλώνει πεπεισμένος ότι δεν υπάρξει κανένα νέο πραγματικό QE το 2010. Και αυτό, διότι η μεγαλύτερη ποσοτική χαλάρωση στις ΗΠΑ θα πετύχει απλά και μόνο να οδηγήσει προς τα πάνω τις τιμές των καυσίμων, κάτι που «εγγυημένα» θα οδηγήσει σε απότομη διακοπή της ανάπτυξης στις ΗΠΑ και θα εξασφαλίσει πιθανότατα την εκλογική ήττα του Ομπάμα. Και αυτό δεν είναι ένα αποτέλεσμα που θα επιθυμούσε ο Bernanke.
7 - Κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων θα μπορούσαμε να δούμε τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης να προχωρούν σε μαζικές υποβαθμίσεις των αξιολογήσεων στον παγκόσμιο τραπεζικό κλάδο, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής νέο μεθόδων αξιολόγησης.
8 – Πλέον των παραπάνω, ο Janjuah υποθέτει ότι δεν θα προκύψει στρατιωτική σύγκρουση στο Ιράν.
Με αυτά τα δεδομένα, ο Janjuah εκτιμά ότι στο β’ τρίμηνο θα πρέπει να αναμένονται απώλειες 10% στις αγορές μετοχών, με τον S&P 500 να υποχωρεί από τις 1.420 (+/-20) μονάδες στο επίπεδο των 1.280 (+/-20) μονάδων.
Εμφανώς, ο δημοσιονομικός και νομισματικός (εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών) ακτιβισμός και πειραματισμός έχει, μέχρι σήμερα, καταφέρει να «ξεχειλώσει» τον κύκλο, σχολιάζει ο αναλυτής της Nomura. Και προσθέτει ότι εξακολουθεί να φοβάται και να αναμένει υποχώρηση του δείκτη S&P 500 στις 800 μονάδες, καθώς και υποχώρηση του λόγου μεταξύ της τιμής του δείκτη Dow Jones και της τιμής του χρυσού στο 1:1 (έναντι του 8:1 σήμερα και του ρεκόρ όλων των εποχών στο 45:1 στα τέλη του 1999. Και όλα αυτά, πριν μπορέσει να ξεκινήσει ο επόμενος πολύ-δεκαετής ανοδικός κύκλος.
«Νομίζω ότι η μάχη μεταξύ των πληθωριστικών πολιτικών των κεντρικών τραπεζών αφενός και, του φυσικού αποπληθωριστικού κύκλου απομόχλευσης αφετέρου, θα συνεχίσει να είναι αλλόκοτη, και μπορεί μάλιστα να εκταθεί χρονικά και μέσα στο 2013 και 2014» σχολιάζει ο Bob Janjuah. Σε κάθε περίπτωση, εκφράζει την αισιοδοξία του ότι εντός των επόμενων 12-24 μηνών θα δούμε τις βάσεις για τον επόμενο μεγάλο πολυετή κύκλο παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, αλλά θα δούμε παράλληλα και τις αποτιμήσεις να υποχωρούν σε επίπεδα τόσο φθηνά, τα οποία πιθανότατα δεν θα επαναληφθούν. «Δεν είμαστε ακόμη σε αυτό το σημείο» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου