LUCAS Ο ΓΚΡΟΥΠΙΕΡΗΣ ...

Β' ΕΚΔΟΣΗ

Η «Καθημερινή» βγήκε τον Σεπτέμβριο του 1999 (αλήθεια Αριστείδη είχες προλάβει να ξεφορτώσεις τα χαρτιά σου;) με τίτλο «SOS Παπαδήμου προς επενδυτές». Στη δήλωσή του έκανε λόγο για «διευρυνόμενη αναντιστοιχία μεταξύ της αύξησης των τιμών των μετοχών πολλών επιχειρήσεων και της προσδοκώμενης ανόδου της κερδοφορίας τους κατά τα επόμενα έτη». Προφανώς μεταξύ άλλων  αναφερόταν και  στην «Γενική Αποθηκών» (Γενακ) η οποία μέσα στο 10μηνο είχε άνοδο μόνο! 5000% με κεφαλαιοποίηση 679 δις δρχ από 13,5 δις «ο βραχίων της Εθνικής Τράπεζας στον τομέα των ακινήτων» του πρωθυπουργικού φίλου, αλλά και δικού του, Καρατζά. Λίγες μέρες πριν ο Καρατζάς δήλωνε πάλι στον Αριστείδη,  «ένα τμήμα της αγοράς είναι άρρωστο. Η ταχεία άνοδος ορισμένων μετοχών δεν δικαιολογείται από πραγματικά στοιχεία, αλλά υποστηρίζεται από έναν κύκλο φημών και πληροφοριών, που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν έχει πραγματική βάση». Kαι προειδοποιεί πως «οι επενδυτές πρέπει να λάβουν ένα σήμα και να γίνουν πιο προσεκτικοί». Μια μέρα πριν η Εθνική με επιστολή της ανακοίνωνε στο Χ.Α την αύξηση κεφαλαίου στη Γενακ κατά 120 δις δρχ!   

Έτσι ξεκίνησε το σκάσιμο της μητέρας των φουσκών με την περιφέρεια να τρέχει μέχρι τους πρώτους μήνες του 2000.

Ο Διοικητής που τα έβλεπε όλα από τη Τράπεζα της Ελλάδος

Βέβαια ο Lucas ήταν αυτός που τριπλασίασε το όριο δανειοδότησης για αγορά τίτλων από 5 σε 15 εκατομμύρια δραχμές. Ο Lucas ήταν αυτός που έβλεπε ότι η ευημερία ήταν στηριγμένη στα χρέη. Ήταν αυτός όταν αποκαλύφθηκε το 1997 το θέμα των «πιστωτικών διευκολύνσεων» και της «δημιουργικής λογιστικής», αλλά επικράτησε «η ησυχία του νεκροταφείου». Γνώριζε  τα σύγχρονα χρηματοοικονομικά εργαλεία (είδατε πως βαφτίζεται η αρπαγή του πλούτου και η καταδίκη σε χρεοκοπία) τα προμέτοχα, οι τιτλοποιήσεις (προεισπράξεις εσόδων) αλλά και τα ανταλλάξιμα ομόλογα, που θα πρέπει να εξοφλούν οι 'Eλληνες φορολογούμενοι. Γνώριζε ότι το καρτέλ των Τραπεζιτών που συμμετείχαν στα δάνεια ωφελούνταν από τις προμήθειες μαμούθ που πλήρωνε το δημόσιο (ο φορολογούμενος πολίτης), αλλά χάνονταν στη μαύρη τρύπα του ελλείμματος.

Ο Lucas γνώριζε ότι  το 2000 όσο και το 2001, η ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε σε μυστικό δανεισμό από την Goldman Sachs παραιτούμενη των εισπρακτικών της δικαιωμάτων από τέλη αεροδρομίων και τυχερά παιγνίδια. Γνώριζε για την «Αριάδνη», που  απέφερε στην Goldman Sachs όλα τα κέρδη του Ελληνικού δημοσίου από τα τυχερά παιγνίδια. Γνώριζε για τον «Αίολο», που βοήθησε την Ελλάδα να μειώσει το χρέος της στον προϋπολογισμό εκείνου του έτους, φορτώνοντας πάνω από 300 εκατομμύρια στο δημόσιο (στα κορόιδα) για «αμοιβή» στην Goldman. Επίσης ήξερε ότι και η Εθνική είχε ανάλογες συνεργασίες με την Goldman. Ήξερε για τα 13,1δις δρχ. που εισέπραξε η  Τράπεζα της Ελλάδος από το δημόσιο (τα κορόιδα)  για  προμήθειες προς τις εμπορικές τράπεζες με αιτιολογικό την επιτυχή αντιμετώπιση συναλλαγματικών κρίσεων! Πως σας φαίνεται; Ήξερε για τις προκαταβολές της Τραπέζης της Ελλάδος  287 δισ. δρχ., που αφορούσαν  εξόφληση απαιτήσεων από διαφορές συναλλάγματος για δάνεια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, και για τις οποίες τότε είχαν  εκφραστεί  σοβαρές αμφιβολίες αν υπάρχουν καν τα σχετικά δικαιολογητικά. Γνώριζε ότι  τον Ιούνιο του 1999 η ΔEKA εξέδωσε ομολογιακό δάνειο, ανταλλάξιμο στη λήξη του με μετοχές της Εθνικής Τράπεζας. Tο συγκεκριμένο δάνειο έληξε στις 7 Ιουλίου 2003. Το ύψος του ανήλθε αρχικά στα 775 εκατ. ευρώ και για τη σύναψή του η ΔΕΚΑ ενεχυρίασε 11,6 εκατ. μετοχές της Εθνικής Τράπεζας, που αντιστοιχούσαν στο 4,7% του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας. Όπως  φαινόταν  από τους όρους του δανείου, η μετατροπή των ομολόγων σε μετοχές, θέτει ως βασική προϋπόθεση ότι η τιμή της Εθνικής Τράπεζας δεν θα ήταν  μικρότερη από 82,17 ευρώ!!  Το Δημόσιο (τα κορόιδα)  κλήθηκε  να εξοφλήσει στο ακέραιο τις ομολογίες. Δηλαδή να επιστρέψει το σύνολο του δανείου. Ο Lucas ήξερε ότι  στις 15 Mαΐου 2000 το Δημόσιο είχε προχωρήσει  στην έκδοση αγρομέτοχων (αξίας 674 εκατ. ευρώ) που ήταν ανταλλάξιμα με μετοχές της Αγροτικής Τράπεζας. Τα συγκεκριμένα προμέτοχα έληξαν  τον Μάιο του 2003 και βέβαια το Δημόσιο (τα κορόιδα)  κάλυψαν το δάνειο. Ακριβώς τα ίδια συνέβησαν και με τα γενικά προμέτοχα συνολικής αξίας 500 εκατ. ευρώ, που εκδόθηκαν το 1998 (με ετήσιο επιτόκιο 3%). Τα γενικά προμέτοχα είχαν βάση τη συμμετοχή των αγοραστών τους στις μετοχοποιήσεις των ΔEKO, με έκπτωση 5%. Προεξοφλήσεις εσόδων (για 10 χρόνια) είχαμε και με τις περιπτώσεις των Kρατικών Λαχείων και του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, από τα οποία το Δημόσιο εισέπραξε περίπου 500 δισ. δραχμές, λίγο πριν από το τέλος του 2000. Ηξερε για τις καταπτώσεις των εγγυήσεων που δεν καταγράφονταν στο έλλειμμα και περνούσαν παράτυπα απευθείας στο δημόσιο χρέος. Ήξερε για τις Στρατιωτικές Δαπάνες και  για τον τρόπο καταγραφής τους. Tα στρατιωτικά προγράμματα (μόνο για προμήθειες όπλων) απορροφούσαν ετησίως πόρους μεταξύ 1,2 - 1,4 τρισ. δρχ. Την ίδια στιγμή γράφονταν στον προϋπολογισμό μόνο 300 δισ. δραχμές, χωρίς να αποτυπωθούν στο δημόσιο έλλειμμα περισσότερα από 4 τρισ. δρχ. Ήξερε για τις κεφαλαιακές μεταβιβάσεις στους ισολογισμούς των επιχειρήσεων Εγνατία, Μετρό και ΟΣΕ. Ήξερε για τους  Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης όπου η κυβέρνηση είχε ανακαλύψει  ότι οι συγκεκριμένοι Οργανισμοί έχουν πλεονάσματα, που παρουσιάσθηκαν ως τη γνωστή θαυμαστή «άσπρη τρύπα». Επίσημα στοιχεία που να πιστοποιούν τα πλεονάσματα δεν υπήρξαν ποτέ και είχαν διαπιστωθεί αποκλίσεις στις καταγραφές μεταξύ της Τράπεζας της Ελλάδος και του υπουργείου Οικονομικών. Ήξερε ότι μέσω της ΔEKA, του υπουργείου Oικονομικών  δόθηκαν χρήματα για να καλυφθούν πρωτογενείς δαπάνες, χωρίς να εμφανιστούν στο έλλειμμα. Ήξερε για τις συμβάσεις των δανείων που έγιναν με χρήση των ειδικών σχημάτων και οδήγησαν σε έκδοση δανείων με ενέχυρο μετοχές της Εθνικής, της Εμπορικής, των ΕΛΠE και του ΟΤΕ και τις σοβαρές επιβαρύνσεις στο δημόσιο χρέος. Ήξερε για τους τόκους των ανταλλάξιμων ομολόγων ότι είναι κρατικός δανεισμός, και θα έπρεπε να καταγράφεται ως δαπάνη, η διαφορά μεταξύ της τιμής έκδοσης και της ονομαστικής αξίας. Kάτι που βέβαια δεν έγινε ποτέ. Ο Lucas τα γνώριζε όλα  αυτά και άλλα τόσα. Σελίδες ολόκληρες μπορούμε να γράψουμε για της αλχημείες της εποχής …   ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ